همایش از دو پنل تخصصی صنعت و دانشگاه تشکیل شده بود که در پنل صنعت سه زیرپنل مشتمل بر؛ میزگرد تخصصی سیاستگذاری CSR و حاکمیت شرکتی پایدار، هم‌جواری مسئولانه صنایع بخش انرژی با جوامع محلی و پایداری محیط زیستی و سوم هم راهبردهای مسئولیت اجتماعی در شرکت‌های صنعتی و معدنی دیده شده بود.
در بخش میزگرد تخصصی سیاستگذاری CSR و حاکمیت شرکتی پایدار موضوعاتی مانند تحولات نظام‌های قانونی و تنظیم‌گری حاکم بر ESG و پایداری و بررسی سیاستگذاری مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در ایران و جهان مورد بررسی قرار گرفت.
در زیرپنل هم‌جواری مسئولانه صنایع بخش انرژی با جوامع محلی و پایداری محیط زیستی؛ به موضوعاتی مانند هم‌جواری مسئولانه صنایع با محیط پیرامونی، نقش مسئولیت اجتماعی در رونق کسب و کارها و تداوم ژینایی سرزمین، ضرورت بهره‌گیری صنایع از نتایج مطالعات اجتماعی در تعریف پروژه‌های مسئولیت اجتماعی، مشکلات و راهکارهای مدیریت آلودگی هوا در مناطق صنعتی با رویکرد مسئولیت اجتماعی پرداخته شد.
همچنین در زیرپنل دیگر از پنل صنعت؛ چالش‌های موجود در اجرای مسئولیت اجتماعی و ارائه الگوی پیشنهادی جهت اجرا در سازمان‌ها و نهادهای حاکمیتی، اهمیت جامعه مدنی و هنر و رسانه در حوزه مسئولیت اجتماعی بخش صنعت و معدن، سیاستگذاریهای مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در سازمان ایمیدرو و در نهایت سیاستگذاریهای مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در سازمان گسترش و نوسازی صنایع به بحث و بررسی گذاشته شدند.
پنل دانشگاه از سه زیرپنل دانشگاه و فرهنگ عمومی، نوآوری و پژوهش مسئولانه و مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان تشکیل شده بود که در زیرپنل اول مباحثی مانند موقعیت بحرانی و مسئولیت اجتماعی دانشگاه ایرانی، علوم اجتماعی در عرصه عمومی در جامعه دیجیتال، واکاوی مسئولیت اجتماعی نهاد آموزش عالی ایران در مواجهه با بحران افغانستان و نیز مسئولیت اجتماعی دانشگاه در باب اصحاب معارف و تنویر حقیقت و تقلیل مشقت طرح شدند.
در زیرپنل دوم از پنل دانشگاه؛ مبانی نظری نوآوری مسئولانه، اصل احتیاطی و نوآوری و پژوهش مسئولانه، تحلیل آسیب‌شناسانه مسئولیت اجتماعی شرکت‌های دانش‌بنیان بررسی شدند و نیز بر قوانین و تجارب حقوقی در زمینه نوآوری مسئولانه مروری شد.
در زیرپنل آخر هم موضوعاتی مانند انسان آکادمیک و انسانی مسئول، مسئولیت دانشگاه و دانشگاهیان در حفظ محیط زیست در فرآیند توسعه اجتماعی و اقتصادی، اخلاق دانشگاهی و مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان، چارچوبی جامع برای ارزیابی مسئولیت اجتماعی محیط زیستی در مؤسسات آموزش عالی و نیز مسئولیت اجتماعی جامعه و دانشگاه و صنعت طرح شدند.
